Verimli bir yanmanın oluşabilmesi için yanıcı ve yakıcı gaz oranlarının hesaplanması ve yanmanın bu doğrultuda sürdürülmesi gerekir.
Yanma odasına girecek hava miktarı; yakıtın özellikleri, havadaki nem, dış ortam sıcaklığı ve hava basıncı gibi kriterlere bağlı olarak değişir. Bu kriterler mevsimden mevsime, günden güne, hatta saatten saate farklılık gösterebilir.
Özetle, yanma sırasında ortama fazla hava girmesi; yanma ısısının düşmesine ve NOx gibi zararlı gazların oluşmasına, yetersiz hava girmesi ise CO gibi yanması tamamlanmamış zararlı gazların ortaya çıkmasına ve yakıtın yanmadan bacadan çıkıp gitmesine neden olur.
Bu nedenlerle, yakıt/hava karışım oranlarının sürekli olarak hesaplanması ve sistem ayarlarının buna göre güncellenmesi gerekir. Standart yakıcılar, hava ve yakıt oranındaki değişikliklere yeterli cevabı verebilecek donanıma sahip değildir.
Doğru oksijen analizörünü seçerken proses mühendislerinin; tepki süresi, ölçülen gaza duyarlılık, ölçümlerin tekrarlanabilirliği, uzun vadeli stabilite, bakım kolaylığı, kalibrasyon pratikliği, sensör ömrü ve iletişim altyapısı gibi kriterleri dikkate almaları gerekir.
Yanma verimliliği ve optimizasyonu, yasal mevzuatın ticari kaygılarla uyum sağladığı, çevresel etkinin ve maliyetlerin eş zamanlı olarak en aza indirilebildiği bir alandır.
Yanma sürecinin etkin bir şekilde kontrol edilmesi; NOx oluşumunun azaltılmasında, israf edilen yakıt maliyetlerinin düşürülmesinde, baca ve yanma hücresinin ömrünün uzatılmasında ve ısıl kayıpların en aza indirilmesinde kritik bir rol oynamaktadır.